സർവാലയകമീയീശ്വരൻ

ഒരു ഗ്ലാസ് ജാറിൽ വെള്ളം നിറച്ചു കുറച്ചു ഐസ് കഷ്ണങ്ങൾ ഇട്ടു. ജലം ഐസ് കഷ്ണങ്ങളോട് പറഞ്ഞു. നിങ്ങൾ എല്ലാം എന്നിലാണ് പൊന്തി കിടക്കുന്നത്.

ഐസ് കട്ടകൾ ഒരുമിച്ചു പറഞ്ഞു : സത്യം തന്നെ

ജലം വീണ്ടും പറഞ്ഞു : നിങ്ങളിൽ ഉള്ളത് ഞാൻ തന്നെ യാണ് .

കുറച്ചു നേരത്തെ നിശബ്ദതയ്ക്കു ശേഷം അവരതു സമ്മതിച്ചു. ശരിയാണ്.


അപ്പോൾ സന്തോഷത്തോടെ ജലം പറഞ്ഞു :  ഞാനും നിങ്ങളും ഒന്ന് തന്നെയാണ്.

ഐസ് കട്ടകൾ നെറ്റി ചുളിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു : അതെങ്ങനെ ശരിയാകും?.

ജലം തിരക്കി : അതെന്താ?

ഐസ് കട്ടകൾ പറഞ്ഞു : ഞങ്ങൾക്ക് ആകൃതിയുണ്ടല്ലോ.

ജലം ഗൂഢസ്മിതത്തോടെ ചോദിച്ചു. : എത്ര നേരത്തേക്ക്?

നാം ഐസ് കട്ടകൾ. ഭഗവാൻ ജലം. ആ ജലത്തിൽ നമ്മുടെ "ഞാൻ " എന്ന ഭാവം എത്ര കാലം???

ഐസ് കട്ടകൾ ഉരുകി ജലവുമായി ഒന്നാകും പോലെ നാം ഭഗവാനുമായി ഒന്നാകും. ഓർക്കുക ഭഗവാൻ കടലാണ്.നാം അതിലെ തിരകളും. തിരകൾ ഉണ്ടാകണമെങ്കിൽ കടൽ വേണം. തിര ഇല്ലെങ്കിലും കടൽ നിലനിൽക്കും. തിര ഉദിച്ചതും നില നിന്നതും ഒടുവിൽ ലയിച്ചതും കടലിൽ തന്നെ.
നാം ഉണ്ടായത് ഭഗവാനിൽ നിന്നും. നാം നില നിൽക്കുന്നത് ഭഗവാനിൽ തന്നെ. ഇനി നാം ലയിച്ചു ചേരാൻ പോകുന്നതും ഭഗവാനിൽ തന്നെ. ഇനി എന്തിനു ഭയം. ഹരേ രാമ ഹരേ കൃഷ്ണ